Krachtportret Nijkerk - portret van een vrijwilliger

De gemeente Nijkerk heeft mij gevraagd om bij een serie interviews de portretten te maken. Het gaat om mensen die zich vrijwillig inzetten voor de maatschappij. Het wordt steeds belangrijker dat we naar elkaar omzien en dat we zelf initiatief nemen voor de plek waar we samen wonen en leven. Er zit kracht in ons om dat samen te kunnen doen: De Kracht van Nijkerk.
Deze interviews worden gepubliceerd in de Stad Nijkerk.

Marjan Eeltink, vrijwillger bij De Binnentuin van Huize St. Jozef in Nijkerk

"Mensen hebben gewoon een leuke dag"

Vandaag interview ik Marjan Eeltink. Ze werkt al 13 jaar als vrijwilliger in De Binnentuin. Dat is de dagopvang van verzorginghuis St. Jozef, speciaal voor mensen die nog wel zelfstandig wonen. Marjan vertelt: "Het zijn groepen van ongeveer 8 mensen. 3 groepen in de week. Mensen die lichte dementie hebben of lichamelijke beperking waardoor ze aan huis gebonden zijn. Ze worden 's morgens opgehaald of komen zelfstandig. We lezen artikelen voor uit de krant en bespreken ze; daarna is er gymnastiek en tussen de middag eten we warm. We eten wel gezamenlijk, maar maken het niet zelf hoor, daarvoor is de ruimte niet geschikt. Na het eten gaan de meesten even rusten en tot slot drinken we koffie of thee, doen nog een spel of iets creatiefs. Er is een activiteitenbegeleider, die bereid dat voor. Zo maken we bijvoorbeeld bloemstukjes, of van die foam armbandjes. Of een speldenkussen. En als je daar geen zin in hebt dan kun je gewoon een spelletje doen of zo. Om 4 uur gaan de mensen weer naar huis. Op mijn vraag waarom Marjan begonnen is met vrijwilligerswerk, moet ze even nadenken. "Het is echt niet zo bijzonder hoor, wat ik doe. "Op mijn aandringen fronst ze het voorhoofd en vervolgt aarzelend: "Mijn buurvrouw deed het al en die kwam altijd met zulke mooie verhalen. Toen mijn kinderen van de basisschool gingen waar ik altijd hielp, wilde ik toch weer wat erbij doen, naast het administratieve werk van ons eigen bedrijf. Ik houd van knutselen en frutselen. En ik vind het leuk om met mensen bezig te zijn en leuk om ze blij te maken. De mensen in de Binnentuin vinden het leuk om daar te komen en ze gaan met een goed gevoel weer naar huis. Ik vind het fijn om daaraan bij te dragen".

"En ook al had ik een toverstokje, dan zou ik nog niks veranderen. Zoals het gaat is het goed"

Ik vraag Marjan wat er in die 13 jaar eventueel veranderd is? "Mensen vertellen je van alles. Je ontwikkelt een band met ze. En nu, door de bezuinigingen missen mensen soms een vaste begeleider. Dat vertellen ze je. De meeste vinden het vervelend; ze willen vastigheid. Dan voel ik me wel eens machteloos, je kunt er niks aan doen. Wat mensen vertellen, is in vertrouwen, wij respecteren hun privacy. Zo weten wij natuurlijk ook niet wat mensen bijvoorbeeld mankeren, maar mensen hebben toch de neiging je dingen te vertellen, wij zijn er tenslotte iedere week. Want ja, vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend! Je moet wel echt komen. Natuurlijk kan het voorkomen dat je een keer niet kunt, maar dan wissel je onderling."

Dan lacht ze weer, "Maar meestal is het gewoon heel gezellig hoor. De mensen gaan bijvoorbeeld ook een keer per jaar met de Binnentuin een dagje uit, daar genieten ze heel erg van. Zo waren we de laatste keer in de Vlindertuin in Oldebroek. En met kerst gaan we bijvoorbeeld naar een kerstshow in een tuincentrum. Echt heel leuk allemaal; ook later nog al die verhalen. Dat is zo leuk, de blijdschap van die mensen. Daar doe je het voor."

Als laatste stel ik Marjan een vraag over de toekomst. Ze sluit af: "Zolang ik het leuk vind, blij ik het doen. En  ook al had ik een toverstokje, dan zou ik nog niks veranderen. Zoals het gaat is het goed. Mensen hebben een leuke dag en er wordt goed voor ze gezorgd. Dat is waar het om gaat."

Het interview is gedaan door de gemeente Nijkerk